Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

ΕΛΛΑΔΑ 800 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ...


O ιός έχει επεκταθεί παντού. Εχει χτυπήσει όλο το πολιτικό σύστημα . Ο ιός που χτυπάει ύπουλα και με ταχύτατους ρυθμούς , αλλοιώνει την επαφή με την πραγματικότητα , οδηγεί σιγά σιγά τον όποιον κυβερνώντα έχει μολυνθεί από τον ιο, σε μια παραληρηματική απομόνωση από την αληθινή ζωή. 

Δεν αναγνωρίζει μάνα, πατέρα, φίλο, γείτονα, λοιπούς συγγενείς.. τίποτα. 

Μέσα σε ένα συνεχές μαρτύριο του λεγόμενου χρηματοπιστωτικού πυρετού, βλέπει αριθμούς, τόκους, χρέη, δόσεις, οικονομικά διαγράμματα, ένα είδος λύσσας που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει ανθρώπινη σάρκα όπου μυρίζει για να δαγκώσει.

Ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει ήδη φαγωθεί από τα δυστυχισμένα ανθρωποειδή, ένα άλλο μέρος έχει χωθεί σε καταφύγια, σπήλαια, υπονόμους και αφουγκράζεται τους ήχους μήπως ανακαλυφθεί η κρυψώνα από τις στρατιές των μολυσμένων.

Η εμφάνιση του ιού είχε γίνει για πρώτη φορά πολλά χρόνια πριν με ένα γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού, σε παγκόσμιο επίπεδο, με ένα νέου τύπου μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Λίγοι έδωσαν τότε σημασία στα πρώτα σημάδια παρενεργειών που το θανατηφόρο εμβόλιο άρχισε να εμφανίζει στον άνθρωπο. 

Υπήρχε μια συνεχώς αυξανόμενη διαπίστωση εγκεφαλικών αλλοιώσεων. Σε εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις μπορούσε κανείς να δει μια διάβρωση στον εγκέφαλο , κοινώς ένα σκουλήκι έτρωγε τα μυαλά, μερικοί μάλιστα κυκλοφορούσαν πλέον χωρίς... μυαλό! Αλλά θεωρήθηκε πως η ανθρωπότητα μπορούσε να προχωρήσει με ανθρωποειδή στερούμενα εγκεφαλικής ουσίας.

Υπήρξε μια τάξη ανθρώπων που όχι μόνο δεν εμβολιάστηκε αλλά είχε και συγκεκριμένο αντίδοτο , μόνο για πάρτη της, κι αυτή η τάξη κατόρθωσε να κυριαρχήσει όπως ήταν φυσικό πάνω στις λεγεώνες ανεγκέφαλων ηγετών και λαών οι οποίοι πλέον στα προχωρημένα στάδια της νόσου είχαν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Οι δικοί μας πολιτικοί δυστυχώς εμβολιάστηκαν. Κι από τους πρώτους, πρόθυμοι όπως πάντα να είναι τα πρώτα στη σειρά πειραματόζωα των παρανοϊκών επιστημόνων της νέας τάξης. Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι , κοιτώντας πίσω στη νεώτερη ιστορία μας, οι πολιτικοί μας τωρινοί και περασμένοι μοιάζουν να έχουν γεννηθεί σαν πειραματόζωα. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως κάποια στιγμή λειτούργησαν σαν κανονικοί άνθρωποι...

800 μέρες ή περίπου τόσες... η Ελλάδα βιώνει τις επιπτώσεις ενός ύπουλου πολέμου χωρίς να μπορεί να αναπτύξει αντιστάσεις γιατί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ασθενεί είτε σε καλπάζουσα μορφή είτε σαν υγιείς φορείς που μολύνουν όμως τους υπόλοιπους.

Οι ελάχιστοι που έχουν ξεφύγει ακόμα προσπαθούν να οργανωθούν για να χτυπήσουν τις εγκαταστάσεις της ευρωπαϊκής επιχείρησης ...Ομπρέλα... οπς συγνώμη κάπου εδώ σταματάω γιατί άρχισα να μπερδεύω τους ιούς και τους αρρώστους, κι ακούω και κάτι γρυλίσματα έξω από τη πόρτα που κοιτάνε λυσσασμένα τη μισθοδοσία μου και το δώρο μου.

Κρύφτε τις αποδοχές, όσοι έχετε ακόμα σε κάποιο μυστικό υπόγειο και ραντίστε με κάποιο υγρό που να αλλοιώνει την οσμή γιατί τα ζόμπι έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την όσφρηση και μπορούν από χιλιόμετρα μακριά να δουν αν έχεις κρυμμένο κάποιο ευρουδάκι ακόμα. Και μόλις μυρίσουν ευρώ, γρυλίζουν φριχτά σαν το γκόλουμ όταν μύριζε το δαχτυλίδι στον άρχοντα.... οπς ... κι αυτό είναι άλλο παραμύθι.

Κλείνω. Κρύβομαι μαζί με κάτι άλλους σε ένα αγρόκτημα. Προς το παρόν τρώμε κουτόχορτο αλλά που θα πάει θα καλλιεργήσουμε και κάτι άλλο. Που θα πάει.... 

Αυτό που συμβαίνει μόνο σαν αρρώστια μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. 


Αλίμονο αν συνεχίσουμε να αναλύουμε τα γεγονότα σαν να είναι μια ακόμα καμπή της ανθρωπότητας. Δεν είναι. Είναι η πανδημία που οραματιζόντουσαν οι καστροφολόγοι, είναι τα ζόμπι του Ρομέρο, είναι οι κανίβαλοι του doomsday, είναι οι ακρίδες της Αποκάλυψης, είναι ... κάτι άρρωστο και αφύσικο που απειλεί τις ζωές μας. Αν το υποβιβάσουμε σε κάτι άλλο από μόλυνση, θα συνεχίσουμε να βάζουμε κάτι χαζό-τσιροτάκια στις πληγές κι εκείνες όλο και θα μολύνονται περισσότερο.


Σταματήστε τους τρελούς επιστήμονες και τα υπάκουα πειραματόζωα τους ΤΏΡΑ, όποιος έχει ακόμα τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται....


Ιστορίες Συνωμοσίας




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου