Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ


Για να μην μας αραδιάζουν μπαρούφες οτι είμαστε οι άχρηστοι της Ευρώπης που δεν παράγουμε τίποτα και ζούμε με δανεικά,η Ελλάδα μέχρι και την δεκαετία του 1980 ήταν και βιομηχανική χώρα και μάλιστα ...

ανταγωνιστική,μόνο που φρόντισαν πάρα πολύ καλά και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να την εξαφανίσουν.Έχουμε και λέμε λοιπόν η χώρα μας είχε από παλιά ισχυρή τσιμεντοβιομηχανία. 



Τη δεκαετία του 1980 η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία είχε προκαλέσει και τη Γαλλία και την Αγγλία, ενώ ήταν στην κορυφή των εκτός Ευρώπης αγορών.Η ελληνική χαλυβουργία είχε προκαλέσει και την Αγγλία και την Ιταλία. Ορισμένοι μάλιστα συνδέουν τη δολοφονία του Δημήτρη Αγγελόπουλου (Χαλυβουργική) από τους οργανωμένους δολοφόνους με την επιτυχία αυτή. Το ελληνικό νικέλιο πρωταγωνιστούσε για πολλά χρόνια στην Ευρώπη. 

Το αλουμίνιο της Ευρώπης στηρίχθηκε για πολλά χρόνια στην ελληνική παραγωγή. Τα ελληνικά καλώδια συναγωνίσθηκαν με μεγάλη επιτυχία τα ιταλικά και τα γαλλικά και μέσα στην ελληνική αγορά. Η χημική βιομηχανία και ειδικότερα τα λιπάσματα της Ελλάδας είχαν κλείσει για τα καλά τα σύνορά μας στις εισαγωγές.Τα ελληνικά ναυπηγεία ήταν στα διακεκριμένα της παγκόσμιας ναυτιλίας. Η ελληνική βιομηχανία ειδών (ΙΖΟΛΑ - ΠΙΤΣΟΣ) στάθηκε με δυναμισμό δίπλα στα εισαγόμενα προϊόντα.

Η βιομηχανία ελαστικών της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης (πριν τις στείλουν στην Τουρκία οι συντεχνίες) είχαν καλύψει απόλυτα σχεδόν την ελληνική αγορά. Η αυτοκινητοβιομηχανία (Nissan) στον Βόλο θα κάλυπτε μεγάλο μέρος των αναγκών μας αν δεν την είχαμε πάρει στο κυνήγι για κομματικούς και άλλους... λόγους.Η ελληνική αμυντική βιομηχανία θα μπορούσε να καλύπτει συνεχώς τις ανάγκες μας αν δεν προτιμούσαμε τις μίζες από τις εισαγωγές. Το ελληνικό ύφασμα τζιν (της Πειραϊκής Πατραϊκής) είχε προκαλέσει την γαλλική βιομηχανία, όπως ακόμη και την κινέζικη τα μεταξωτά υφάσματα της ΒΟΜΒΥΞ.

Τα ελληνικά είδη υγιεινής και τα κεραμικά πλακάκια ισοπέδωναν σε πολλές περιπτώσεις τα ιταλικά. Η ελληνική βιομηχανία παπουτσιού είχε κάτσει στο σβέρκο της Ευρώπης όπως και τα έτοιμα ρούχα. Οι πλαστικοί σωλήνες (κυρίως) -όμιλος Πετζετάκι- αλλά και γενικά η βιομηχανία πλαστικών ήταν ασυναγώνιστη μέχρι να φθάσουμε στα κινέζικα. Στον μεταλλευτικό τομέα τα 4-5 μεγάλα συγκροτήματα της Ελλάδας έκαναν τεράστιους όγκους εξαγωγών.

Η ελληνική χαρτοβιομηχανία (Αθηναϊκή Χαρτοποιία) εξαφάνισε μέσα σε μήνες τις εισαγωγές. Το κονιάκ και τα άλλα προϊόντα ΜΕΤΑΞΑ ήταν πρεσβευτές της ελληνικής βιομηχανίας ποτών. Η φαρμακοβιομηχανία ήταν ανταγωνιστική της ευρωπαϊκής και κάλυπτε το 80% των αναγκών μας. Η ΕΒΓΑ της γειτονιάς μας κράτησε για χρόνια και χρόνια.

Τα βιομηχανικά αυτά συγκροτήματα απασχολούσαν εργάτες κατά χιλιάδες. Οι αριθμοί άρχιζαν πάντα από 1.000 και επάνω. Η βιομηχανική Ελλάδα έσβησε ασφαλώς και από νομοτελειακούς λόγους συγκυρίας, εξελίξεων, ανταγωνιστικότητας και μεγάλων ελλείψεων στην υποδομή της. Ελλείψεις ιδίως στην καθετοποίησή της.

Και βέβαια την μεγάλη ευθύνη την έχουν οι κυβερνήσεις που για το χατίρι των κρατικών Τραπεζών και συντεχνιών στήθηκε η «φάμπρικα» των προβληματικών του ΟΑΕ με τους διορισμένους «βιομήχανους» που νόμιζαν ότι το φουγάρο είναι πολυκατοικία... αλλά ήξεραν να καλοκάθονται στις κρατικές αμαξάρες και στα Βόρεια προάστια με τα 3 τρισ. δραχμών των φορολογουμένων.Η αξιολογότατη τότε ΕΤΒΑ με τα πολλά ικανότατα στελέχη της βούλιαξε μαζί με τα ναυπηγεία που την υποχρέωσαν να αγοράσει γιατί το απαίτησαν οι κομματικοί συνδικαλιστές.Έτσι η χώρα αποβιομηχανίσθηκε μια ώρα νωρίτερα.
Απο άρθρο του Γιώργου Κράλογλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου