Δουλοπάροικοι της Goldman Sachs

Του Paul Craig Roberts

Global Research

Δυο ημέρες μετά την αποτυχημένη απόπειρα της Γερμανίας να πουλήσει τα δεκαετή της ομόλογα, ο Wolfgang Schaeuble δήλωσε πως η χώρα του δεν έχει πλέον την απαίτηση οι ιδιώτες που κατέχουν ελληνικό, ιταλικό, και ισπανικό χρέος, να δεχτούν το κούρεμά του.

Οι ιδιωτικές τράπεζες θέλουν να αποφύγουν τις απώλειες, πιέζοντας είτε για μεγαλύτερη λιτότητα σε αυτά τα κράτη, είτε πείθοντας την ΕΚΤ να τυπώσει ευρώ, με τα οποία και θα αγοράσει το χρέος αυτό από τις ίδιες. Αυτό το τελευταίο πάει κόντρα στο καταστατικό της ΕΚΤ, και τρομάζει τους Γερμανούς οι οποίοι έχουν άσχημες εμπειρίες με τον υψηλό πληθωρισμό.

Προφανώς, οι Γερμανοί πήραν το μήνυμα των αγορών. Αν η πιστοληπτική αξιοπιστία της Γερμανίας τεθεί σε αμφισβήτηση, πως περιμένουμε να μπορεί να σώσει τις υπόλοιπες χώρες;

Η απόδειξη ότι η αποτυχία της πώλησης γερμανικών ομολόγων ήταν ενορχηστρωμένη, έρχεται από την πετυχημένη πώληση ιταλικών ομολόγων, δυο μέρες αργότερα. Περιέργως, η Ιταλία, που χρειάζεται διάσωση, μπόρεσε και πούλησε τα ομόλογά της, ενώ η Γερμανία που μπορεί να σώζει άλλες χώρες, δεν μπόρεσε…

Κατά τη γνώμη μου, η ενορχήστρωση έγινε από πλευράς του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών, την ΕΚΤ, και την ΕΕ, καθώς και από κάποιες ιδιωτικές τράπεζες που διαθέτουν κρατικό χρέος.

Η άποψη μου βασίζεται στο εξής: Η Goldman Sachs και άλλες αμερικανικές τράπεζες έχουν εγγυηθεί περίπου $1 τρισ ευρωπαϊκού χρέους, πουλώντας swaps και ασφάλιστρα, τα οποία όμως δεν μπορούν να καλυφθούν, αφού τα ποσά που εισέπραξαν για να εγγυηθούν το χρέος πήγαν σε κέρδη και σε μπόνους των διευθυντικών τους στελεχών. Κάτι τέτοιο είναι που κατέστρεψε τον ασφαλιστικό γίγαντα AIG, και που οδήγησε στη διάσωση TARP, εις βάρος των φορολογούμενων, και προς όφελος της Goldman Sachs.

Αν υπάρξει κάποια χρεοκοπία, τα αμερικανικά πιστωτικά ιδρύματα που εξέδωσαν ασφάλιστρα κινδύνου θα πρέπει να αποζημιώσουν χωρίς όμως να διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια. Έτσι, μια ευρωπαϊκή χρεοκοπία θα δημιουργούσε μια νέα κρίση στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ένας νέος γύρος ποσοτικής χαλάρωσης από την Federal Reserve.

Ο πρόεδρος Ομπάμα δεν θέλει να πάει σε εκλογές έχοντας ως υπόβαθρο μια νέα οικονομική κρίση. Για αυτό, χωρίς καμιά αμφιβολία, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών δεν θέλει την Γερμανία να διασώζει την Ευρώπη.

Οι ιδιωτικές γαλλικές, γερμανικές, και ολλανδικές τράπεζες που κατέχουν το περισσότερο χρέος, δεν θέλουν να χάσουν. Είναι ούτως ή άλλως ζημιωμένες από τα τοξικά παράγωγα της Wall Street, και φοβούνται τα χειρότερα. Με άλλα λόγια έχουν κάθε κίνητρο να βγάλουν από τη μέση τη Γερμανία.

Η ΕΚΤ δεν αρέσκεται στο να είναι μια μικρότερη οντότητα από την Federal Reserve και από την Τράπεζα της Αγγλίας, και θέλει να μπορεί να προχωρεί σε ποσοτική χαλάρωση από μόνη της. Ασφυκτιά από τους πολλούς περιορισμούς, και ειδικά από αυτούς που της έχει θέσει η Γερμανία.

Οι αρχές της ΕΕ θέλουν περισσότερη ενοποίηση, κάτι που σημαίνει λιγότερη εθνική κυριαρχία από τα κράτη μέλη. Η Γερμανία, ως το ισχυρότερο μέλος, αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια αυτά.

Έτσι, με βάση τα παραπάνω, η αποτυχημένη απόπειρα πώλησης γερμανικών ομολόγων ήταν μια προσχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη κίνηση, με σκοπό την τιμωρία της Γερμανίας, και την προειδοποίηση προκειμένου να μη στέκεται εμπόδιο στην περαιτέρω ολοκλήρωση, και στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

Η Γερμανία δεν μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο εξαιτίας του παρελθόντος της. Κάθε ηγετική ένδειξη εκ μέρους της αντιμετωπίζεται με επίκληση του αμαρτωλού Γ`Ράιχ. Έτσι, αναγκάζεται να λειτουργήσει σε ένα περιβάλλον, το οποίο είναι σχεδιασμένο να εξαλείψει την εθνική κυριαρχία των μελών (της ΕΕ), όπως έκανε κάποτε ο Αβραάμ Λίνκολν με τις αμερικανικές πολιτείες.

Και ποιος θα κυβερνά την Νέα Ευρώπη; Μα προφανώς οι ιδιώτες τραπεζίτες, και η Goldman Sachs.

Ο νέος πρόεδρος της ΕΚΤ είναι ο Mario Draghi, που διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος της Goldman Sachs International. Παράλληλα ήταν ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ιταλία, διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, μέλος του ΔΣ της Διεθνούς Τράπεζας Αποζημιώσεων, πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής Σταθερότητας, κλπ. Είναι αυτονόητο, πως ο Draghi θα προστατεύσει τις εξουσίες των τραπεζιτών.

Ο νέος διορισμένος και όχι εκλεγμένος Ιταλός πρωθυπουργός, ήταν μέλος της επιτροπής διεθνών συμβούλων της Goldman Sachs. Κάποτε, ήταν διορισμένος στην ευρωπαϊκή Κομισιόν. Παράλληλα, ο Mario Monti είναι πρόεδρος της ευρωπαϊκής Τριμερούς Επιτροπής, που είναι μια αμερικανική οργάνωση με στόχο την προώθηση της αμερικανικής ηγεμονίας στον κόσμο. Επίσης είναι μέλος της ομάδας Bilderberg, και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Spinelli, που ιδρύθηκε το 2010, και έχει ως σκοπό της την περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μέσω της ΕΕ.

Ένας επίσης μη εκλεγμένος πρωθυπουργός ανέλαβε και το τιμόνι της Ελλάδας. Προφανώς, τα σχέδια είναι να βρεθεί μια «τραπεζική» λύση στα προβλήματα της Ιταλίας και της Ελλάδας. Ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, και μέλος και αυτός της Τριμερούς Επιτροπής.

Ο ιδρυτής της ΕΕ Jacques Delors είχε υποσχεθεί το 1988 στους Βρετανούς συνδικαλιστές, ότι η Κομισιόν θα απαιτήσει από τις εθνικές κυβερνήσεις να ψηφίζουν φιλεργατικές νομοθεσίες. Αντί για αυτό, σήμερα βλέπουμε την ελεγχόμενη από τις τράπεζες Κομισιόν, να απαιτεί από τους εργαζόμενους να πληρώσουν για τις τράπεζες, αποδεχόμενοι χαμηλότερους μισθούς, λιγότερες κοινωνικές παροχές, και συνταξιοδότηση σε μεγαλύτερη ηλικία.

Στο φινάλε, η ΕΕ, όπως και άλλες προσπάθειες, αποτελεί ένα ακόμη σχέδιο προκειμένου κάποιοι λίγοι να συσσωρεύσουν πλούτο εις βάρος των πολιτών της ηπείρου, που όπως και οι Αμερικάνοι, είναι καταδικασμένοι να μετατραπούν σε δουλοπάροικους του 21^ουαιώνα.

Απόδοση: S.A.

kostasxan