ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ - ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΧΡΕΩΝ - ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Το καλύτερο που θα είχαν να πράξουν οι χρεοκοπημένοι ηγέτες της ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφήςσήμερα Πέμπτη (8/12) και Παρασκευή (9/12) θα ήταν ναδιαλύσουν αυτό που θεωρούν μέγα επίτευγμά τους: την ευρωζώνη.

Να διαλύσουν σχεδιασμένα τηνευρωζώνη και να προχωρήσουν άμεσα σε εθνικοποίηση των τραπεζών και αναδιάρθρωση των χρεώντων κρατών μελών, που θα πρέπει να φθάνει σε, χωρίς όρους, διαγραφή χρέους, ύψους 70%-80%,ιδιαίτερα για την ευρωπεριφέρεια.

Τέτοιου είδους σκέψεις είναι, φυσικά, όνειρα θερινής νυχτός για τις σημερινές ηγεσίες της ΕΕ, αφού τέτοιες προτάσεις θεωρούνται από αυτές και ειδικότερα από τους Μερκοζί, ως εφιάλτης!

Αντίθετα, Μέρκελ - Σαρκοζί, υπό τις ευλογίες του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Γκάιντερ, είναι αποφασισμένοι να επιβάλουν, ειδικότερα στην ευρωζώνη, μια σκληρή δημοσιονομική δικτατορία μέσω μικρότερης ή μεγαλύτερης αλλαγής των Συνθηκών, η οποία θα συνοδεύεται με επ' αόριστον σκληρή λιτότητα αλλά και με περαιτέρω μέτρα απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων (!) και εναρμόνισης της φορολογίας (!).

Κεντρικός στόχος του πακέτου των αποφάσεων που προωθεί το Βερολίνο, με κανίς το Παρίσι, είναι η δραστική μείωση μέχρι μηδενισμού των ελλειμμάτων με μέτρα σκληρής λιτότητας τα οποία και θα θεσμοθετηθούν με αυστηρές κυρώσεις.

Μέρκελ και Σαρκοζί αλλά και οι υπόλοιποι “δουλόφρονες” ακολουθούντες ηγέτες στην ΕΕ παρακάμπτουν το γεγονός ότι η σημερινή κρίση δεν προήλθε από τα ελλείμματα αλλά τα ελλείμματα προήλθαν από την κρίση. “Αγνοούν” ότι το πρόβλημα δεν είναι εν γένει τα ελλείμματα των προϋπολογισμών αλλά αν και κατά πόσον αυτά αξιοποιούνται για αναπτυξιακούς, παραγωγικούς καικοινωνικούς στόχους. Παραβλέπουν, ακόμα, ότι οι πολιτικές εξουθενωτικής λιτότητας, για τη μείωση των ελλειμμάτων, τροφοδοτούν τις υφεσιακές βυθίσεις, οι οποίες με τη σειρά τους αναπαράγουν τα ελλείμματα και τη στασιμότητα σε ένα διαλυτικό φαύλο κύκλο!

Αυτήν την ώρα ενόψει κρίσιμων αποφάσεων, που πρέπει να ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής υπό την ακατάσχετη πίεση των αγορών και τη δηλητηριώδη απειλή υποβάθμισης όλων των χωρών της ευρωζώνης από τους οίκους αξιολόγησης (βλ. S&P), οι άγριες διαμάχες που κατά κύματα και κύκλους εκδηλώνονται στο επίπεδο της ευρωζώνης και της ΕΕ για την περαιτέρω πορεία τους, την αρχιτεκτονικήτους και το ρόλο της ΕΚΤ, είναι πιθανότερο στο τέλος του διήμερου μαραθωνίου να υποχωρήσουν μπροστά σε ένα συνήθη ανιστόρητο συμβιβασμό με Γερμανική σφραγίδα!

Είναι βέβαιον ότι τα πακέτα δημοσιονομικής σκλήρυνσης που ενδεχομένως αποφασιστούν στη Σύνοδο και πάλι ερήμην των λαών, πνίγοντας και τα τελευταία ίχνη δημοκρατίας, δεν πρόκειται στο ελάχιστο να καταπραϋνουν τις αχαλίνωτες επιθέσεις των αγορών, πολύ περισσότερο που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα συνοδεύονται με πιο “δραστικά” μέτρα παρέμβασης στις αγορές, όπως τα “ευρωομόλογα” ή ηεκτύπωση χρήματος από την ΕΚΤ.

Αν και, βέβαια, έγκυροι οικονομικοί κύκλοι υπογράμμιζαν στην πως ούτε τα ευρωομόλογα ούτε η εκτύπωση χρήματος  από την ΕΚΤ μπορούν να είναι κάτι παραπάνω από απλές “ασπιρίνες”, ενώ θα επέφεραν και μια σειρά άλλες αρνητικότατες κρισιακές παρενέργειες.

Άλλη μια Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ θα διεξαχθεί με πολλές προσδοκίες και οι αποφάσεις της θα γίνουν,ίσως, δεκτές με τυμπανοκρουσίες, για να καταλήξει γρήγορα σε μια “τρύπα στο νερό”.

Η ευρωζωνική νομισματική δικτατορία πνέει τα λοίσθια και όσο πιο γρήγορα απαγκιστρωθούν από αυτήν χώρες και λαοί για να χαράξουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους τόσο το καλύτερο για το παρόν και το μέλλον των κοινωνιών μας!